Onderweg met onze chauffeur
de dag van:

Onderweg met onze chauffeur

Elke dag levert Vlietjonge tonnen staal aan klanten door heel Nederland. Dat alles netjes en op tijd aankomt, danken we aan onze chauffeurs. In dit blog een kijkje achter de schermen.

Het is 04.00 uur ’s ochtends. Onze vrachtwagenchauffeurs druppelen binnen om aan hun werkdag te beginnen. Eén van hen is Jaap van Dommelen (60). Hij rijdt al ruim dertig jaar voor Vlietjonge.

Waar hij vroeger zelf moest laden, wordt dat nu gedaan door de nachtploeg. Jaap checkt of er nog materialen moeten worden vastgezet, pakt een bak koffie en rijdt dan het terrein in Nieuwegein af. Meestal vertrekt hij richting het noorden of oosten van het land.

Kind aan huis

Per dag levert hij aan tien tot vijftien adressen. Sommige klanten ziet hij drie keer per week, anderen iedere dag. Dat maakt het werk ook leuk. Jaap: “Ik ben overal kind aan huis inmiddels. Als ik opbel om te vragen welke deur ik moet hebben, dan is de wedervraag ‘hoe wil je de koffie?’”

“We hebben veel trouwe klanten. Ze weten dat we leveren. Dat we oplossingsgericht denken. Daarom durven ze het aan om zelf geen voorraad aan te leggen: ze weten dat als ze ons bellen, dat het binnen is wanneer ze het nodig hebben.”

Ook de variatie is een reden om dit werk te doen: “Vandaag ben ik in Friesland, de volgende dag begin ik in Kampen, dan ben ik weer in de Achterhoek. Geen dag is hetzelfde, alleen al omdat elke dag het verkeer anders is.”

Ogen en oren

Nu er vanuit het bedrijf minder bezoeken kunnen worden afgelegd door corona, voelt Jaap zich nog meer dan anders verantwoordelijk om Vlietjonge te vertegenwoordigen: “Je moet scherp zijn. De ogen en oren van het bedrijf zijn. Oplossingen bedenken voor klanten. Ik zeg altijd: ‘Iedereen kan een auto verkopen, maar als de auto problemen krijgt, is degene de winnaar die het zo snel mogelijk voor ze oplost.’”

Wie denkt dat vrachtwagenchauffeurs de hele dag op hun kont zitten heeft het mis. Jaap vertelt dat hij dankzij het laden en lossen dagelijks nog een flinke afstand aflegt – dat is tenminste wat zijn stappenteller hem aan het eind van de dag vertelt.

Tussen 5 en 6 ’s middags is hij weer terug in Nieuwegein. Hij heeft dan doorgaans zo’n twintig tot vijfentwintig ton staal weggereden. Met het ontvangen van zijn route voor de volgende dag zwaait hij af. Om ook morgen weer in de vrachtwagen te stappen met het motto: “Netjes brengen en net een beetje extra geven.”